DE AUTEUR

Je was van Winterslag of van Waterschei. Niet van Turkije, Italië, Rusland of Polen, zoals in mijn geval. (Van het rurale Polen zelfs, waar riolering nog steeds een wensdroom is.) Als kind deed dat er allemaal niet toe. De ene was wat bruiner, de andere wat blanker en zo wist iedereen tenminste van welke Genkse ‘cité’ je was. We hielden er een eigen taaltje op na en dachten dat men ons begreep. Mijn vrienden waren volleerde straatvoetballers, boomkampbouwers of fiets-opsmukkers.Als lokale heersers bepaalden we ons eigen territorium en beleefden we verhalen die we onbewust voor het nageslacht archiveerden.

 

Het St.-Jozefsinstituut van Bokrijk stond landelijk bekend als‘tegendraads’. Wij hadden een ‘Culturele Week’, geen Chrysostomos. Wij spraken de leraren aan met de voornaam en rookten op de speelplaats. Sociologie, psychologie en filosofie waren mijn stokpaardjes en dus volgde ik Menswetenschappen. ‘Jij zou een goeie zijn voor de reklam’, vertelden de leraars me in het laatste jaar. Toch trok ik naar het Brusselse HRITCS. Deze Limburger zou de wereld van de animatiefilm wel eens veranderen! Een jaar later bleek de richting Grafische Vormgevingin mijn thuisstad toch een betere keuze te zijn. En na vier jaar kon ik onmiddellijk aan de slag bij het toen nog onbekende ‘Slangen & Partners’. 

 

De wereld van de institutionele communicatiewas spek naar mijn bek. Onze campagnes voor CD&V, SP.A en VLD waren zonder meer spraakmakend. We plaatsten VDAB terug op de kaart en maakten van Unizo een sterk merk. De extravagante reclamefeestjes in Cannes clashten echter met alles wat ik tijdens mijn familiebezoeken in communistisch Polen ervaarde… 

 

Ik was dan ook blij met de Zilveren Effie die we met Allcomm veroverden voor onze veiligheidscampagne in de bouw. De eerste institutionele prijswinnaar in de commerciële reclamewereld! Zo zie je maar dat goede communicatie voornamelijk bestaat uit echte verhalen die betrokkenheid creëren. Want daar draait het om:mensen meenemen in een boeiende story, waardoor ze je trouw blijven. Zo’n verhalen bedenken, uittekenen, naar de mensen brengen en laten resulteren in engagement, daar word ik blij van!

 

Mijn vrienden noemen mij een eigenzinnige creatief. Eén die echter beide voetjes op de grond houdt. Soms een warhoofd die al drie stappen verder denkt dan het besproken onderwerp. Een Golden Retriever ook, die de kussens van de zetel aan flarden durft scheuren en er door z’n hondenblik toch mee wegkomt. Zelf zie ik me vooral als een wereldreiziger. Voortdurend op zoek naar kunst, cultuur en… verhalen! 

 

Pour ‘la petite histoire’ nog dit: hoe ruraal mijn roots ook zijn, er lopen enkele sporen van vooroorlogse Russische adel door mijn bloed. Tsaren-DNA, zeg maar. Waardoor ik mezelf nog het liefst omschrijf als ‘een creatieve, lankmoedige agrariër’....